Wielki Joseph Lister
Współczesna medycyna bardzo wiele zawdzięcza osobie Josepha Listera. Joseph Lister urodził się w roku 1827. Medycynę studiował w University College w Londynie. Był studentem wybitnym, po ukończeniu studiów został chirurgiem. Do zainteresowania się aseptyką skłonił go artykuł Ludwika Pasteura, który poświęcony był pochodzeniu chorób zakaźnych. Artykuł doprowadził go do wysnucia wniosku, że metodą zapobiegania pooperacyjnym zakażeniom, a zwłaszcza gangrenie, jest unieszkodliwienie zarazków przed ich dostaniem się do rany. W 1867 roku Lister wprowadził do chirurgii coś na wzór dzisiejszej aseptyki. Mył ręce przed operacją, nakazał wyjaławianie narzędzi i opatrunków chirurgicznych, przemywał rany karbolem, który służył mu jako środek bakteriobójczy. Karbolem nie tylko myto narzędzia, ale także rozpylano go na sali operacyjnej. W wyniku tych wszystkich działań Listera śmiertelność na jego oddziale spadła do 15% po dwóch latach stosowania jego zaleceń. Jego działalność nie znalazła początkowo uznania u kolegów lekarzy oraz pielęgniarek pracujących na jego oddziale, szczególnie duże opory wywołała wśród członków Angielskiego Towarzystwa Medycznego. Zasady aseptyki powszechnie zaczęto stosować dopiero pod koniec jego życia (Lister zmarł w 1912 roku). Lister stworzył nie tylko podstawy aseptyki. Wprowadził do chirurgii szwy z baranich jelit, czyli katgut. W końcu został doceniony, piastował funkcję prezesa Royal Society.
