Równość praw i traktowania niepełnosprawnych
Każdy człowiek jest inny, jednak zasady traktowania ludzi i ich prawa są takie same dla wszystkich. Niezależnie od tego, czy ktoś jest niski czy wysoki, gruby czy chudy, czarny czy biały – prawo jest równe wobec wszystkich, według niego nie ma w naszym społeczeństwie ludzi ważniejszych. Tak samo niektórzy ludzie chyba czasem zapominają, że wszyscy są równi w swoich prawach i obowiązkach, niepełnosprawni również. Zasługują oni na swego rodzaju ulgi, jeśli chodzi o rzeczy, których wykonanie sprawia im trudność, lub są dla nich całkowicie niewykonalne. Niektórzy ludzie traktują osoby niepełnosprawne jako w jakimś sensie gorsze, co jest wielkim błędem. Osoba niepełnosprawna posiada wszystkie te same przywileje, co w pełni sprawny obywatel. Należy dodatkowo dbać o to, by miał jak najbardziej dostosowane warunki życia do swojej ułomności. Pod żadnym pozorem nie można pozbawiać takich ludzi ich praw, dyskryminować ich ze względu na inność i ułomności. Przy niepełnosprawnych należy szczególnie zadbać o ich komfort w takim sensie, by byli zdolni do w miarę normalnego funkcjonowania, jednak to wystarczy, pod innymi wzglądami (na przykład prawnymi) są oni równi ze wszystkimi obywatelami, są traktowani tak samo jak osoby w pełni pełnosprawne, co daje pewne poczucie przynależności do społeczeństwa, zatem jest pewnego rodzaju wytchnieniem psychologicznym.