O terapii hormonalnej
W przypadku kiedy gruczoły dokrewne, które wydzielają hormony bezpośrednio do krwiobiegu nie działają prawidłowo konieczne jest stosowanie terapii hormonalnej. Terapię hormonalną bardzo często prowadzi się u kobiet w okresie menopauzy,które w tym okresie cierpią na niedobór lub całkowity brak estrogenów. Brak estrogenu negatywnie wpływa na tkanki organizmu, odpowiada za prawidłowy stan układu moczowego, kości i skóry. Terapia hormonem estrogenu hamuje rozwój osteoporozy. Terapię hormonalną stosuje się także w leczeniu innych schorzeń. Może być wykorzystana do leczenia niedoczynności hormonu tarczycy, cukrzycy i karłowatości u dzieci. Niezwykle wolnemu wzrostowi dzieci zapobiega się poprzez iniekcje sztucznie otrzymanego hormonu wzrostu,jakim jest somatotropina. Somatotropina pobudza procesy metaboliczne,które stymulują wzrost. Objawami braku tyroksyny,czyli hormonu produkowanego przez gruczoł tarczycy jest między innymi brak apetytu. Niedobory lub brak tyroksyny uzupełnia się zastępczym lekiem hormonalnym w ściśle kontrolowanej dawce. Lek uzupełniający braki lub niedobory tyroksyny musi być przyjmowany przez pacjenta do końca życia. Terapię hormonalną stosuje się również w leczeniu cukrzycy. Brak insuliny prowadzi bowiem do podwyższonego poziomu glukozy we krwi,co może doprowadzić do zapadnięcia pacjenta w śpiączkę cukrzycową.
